පිරුණා පිරුණා ආදරේ දෙ සිතට

සෙනෙහස පිරි ඔබ ලඟ
උණුසුම දැනි දැනි
හස‍රැල් කදුලැල් මැද
දොඩමලු වුවා මතකද

සියුමැලි අතැඟිලි
සුරතින් අල්වා
නිමක් නැති ආදරයක්
මුල පිරුණා මතකද

නොදැනිම නොදැනිම
අපටත් නොදැනිම
ආදරයක් ඇවිදින්
සිත පිරුණා මතකද

දමා යන්නට බැහැ ඔබ මට
සිතා ගන්නට බැහැ මෙය මට
මෙතරම් ආදරයක්  කොහි සිට
පිරුණා පිරුණා ආදරේ දෙ සිතට

ඔබට හිමි වෙන් නෑ ඉතින්

ලඟින් ඉන්නට බැරි කමින්
දුරින් ඉන්නම් ඔබ  නමින්
දුරස් වනු බෑ මතකයෙන්
සඳා ‍රැදිලා ඔබ සිතින්

වෙනතකට ‍රැදිලා මා ඉතින්
ඔබට හිමි වෙන් නෑ ඉතින්
දිවිය ඇති තෙක් මිතු දමින්
හිදිමූ මේ ලෙස සෙනෙහසින්

සසරෙ යළි හමු වෙන පැතුම්
පසෙකලා යමු නිසි මාවතින්
හිදිමු හැමදා සතුටට ලඟින්
නිවමු විදිනා හැම රිදුම්

මුතියංගණ මහ සෑය වඳින්නේ

සම්බුදු සමිඳුන් ලක් දිව වැඩි දා
ඉන්දික දෙවියන් ඇරයුම් කලදා
සමවත් සුවයෙන් සිටියා මුනිඳා
මුතියංගන සෑ වදිනෙම් පහදා

ඉන්දික දෙව් ඇරයුම පිළිගන්නේ
මුනිදුගේ දා බිඳු මුතු ඇට වන්නේ
හිස පිරිමැද කෙස් දා ලැබ දෙන්නේ
මුතියංගණ මහා සෑ නමදින්නේ

දෙව් බඹ පුදදෙන සෑය වඳින්නේ
සුදු බඳ දිදුලන සෑය වඳින්නේ
මුත්තක දාතුන් අප නමඳින්නේ
මුතියංගණ මහ සෑය වඳින්නේ

ලඟක නැතත් ඔබ දුරක ඉදන්

ලඟක නැතත් ඔබ දුරක ඉදන්
ගතින් නැතත් ඔබ සිතම පුදන්
හිමිව නැතත් ඔබ සිතක ඉදන්
කොහොම වෙතත් ඔබ සෙනෙහේ පුදන්

ඔබේ හැඟුම් මට නොහැඟුනා නොවේ
ඔබේ වදන් මා නො ඇසුවා නොවේ
ඔබේ ලඟින් මා දුර ගියා නොවේ
ඔබේ සිතින් මා අමතක වුනා නොවේ

මගේ නමින් ඔබේ නෙතින් කදුලක් ගැලුවා මතකයි.....

මගේ නමින් ඔබේ නෙතින් කදුලක් ගැලුවා මතකයි
මගේ වදන් රලූ වූ දා හඳ දුක් වී ඔබ හැඩුවා මතකයි
මගෙ දුකින් ඔබේ නෙතට කදුලැලි පිරුණා මතකයි
මගේ නොවන ආදරයද ඔබ මා ලඟ උන්නා මතකයි

අහඹු ලෙසින් හමු උනත් එදා අප
අහඹු නොවී ලං වුනානේ මතකෙට
දුරක යන්න බැරි වෙලානේ අප හට
ලඟම හිදිමු හැමදා හැකි විලසට

මගේ ලඟම හිඳි මගේ නොවන ඔබ
හැරයනු නොකියනු කිවා මතකද
ලංකර ගන්නට බැරිමුත් මට ඔබ
ඈත්ව ඉන්නට බෑනේ කිසිදින

සඳ සේ අහසට-සොදුරුයි ම'හඳට

වැව් දිය සිඳිලා
සිත මගේ බිඳිලා
ඈ. දුර ඇඳිලා
තනිකම දැනිලා

වැසි දිය වැ‍ටුණා
වැව් දිය පිරුණා
සිත මගෙ හැදුණා
ඈ ලඟ ‍රැදුණා
සෙනෙහස දැනුණා

තනිකම මකලා
සිත මගේ හදලා
සෙනෙහස පුදලා
මා වෙත ‍රැඳිලා

තුරුලට ඇදිලා
සෙවණක ‍රැදිලා
පෙම් සුව දැනිලා
ඈ වෙත ඇදිලා

සඳ සේ අහසට
සොදුරුයි ම'හඳට
සඳමයි ඔබ මට
දිලෙනා සැම විට

නොදනෙමි අනුහස
පතුරමි මදහස
පුදනෙමි සෙනෙහස
‍රැකගමි පණ ලෙස

දිනක යළි හමුවෙවී

නොසිතු මොහොතක හමුවුණා
නොසිතු ලෙසකට ලංවුණා
හඳින් හඳකට යා වුණා
ලඟින් ඉන්නට සිත්වුණා

දිනක යළි හමුවෙවී
නෙතින් නෙත පැටලෙවී
ලඟින් හිඳ දුරයාවී
හිතෙන් මං තනිවේවී

මතක අතරට ඔබ ඒවී
දුකින් හද උණුසුම් වෙවී
ඔබව විතරක් සිහිවේවී
නෙතින් කදුලැලි උතුරාවී

ඔබයි ගෙනදෙන සිතේ සැනසුම

සඳත් නැගුණම අහස මුදුනට
තරුත් ලඟටම හනික එනකොට
අඳුර ටික ටික දුරට යනකොට
සතුට උතුරයි මහද නියමෙට

සඳේ එළියෙන් දසත පෙනුණම
සුළඟ ඇවිදින් සිසිල දුන්නම
හදේ උතුරන සෙනෙහේ පිරුණම
කොහොම ඉන්නද නොදැනි විලසම

දුකක් දැනුනම හදේ කොනකට
ඔබම ඇවිදින් මගේ ලඟටම
හදම සැනසෙන සෙනේ පෑවම
ඔබයි ගෙනදෙන සිතේ සැනසුම

‍රැදුනාද සිනා...

ඔබ ලඟම ඉදන්
ගෙන ආව සුසුම්
හද වෙතට පැමිණ
පුරවාවි හිතම

යළි නො එන වඟත්
කිවාද කෙලෙස
කන් පුරා ‍රැදුණු
ඒ වදන් තවම
රිදවාවි හදම

හිත පුරා ‍රැදුණු
දුක නිමක් නොමැති
නෙතු වෙතට පැමිණ
ගැලුවාලු නිතර

ගැලුවාම කඳුලු
නෙත පුරා නිතර
නුඹෙ දෙතොල ලඟම
‍රැදුනාද සිනා...

වදිනෙමි සතුටින්

සුදු බඳ දිලෙනා සෑය වදින්නේ
රන් කොත දිදුළන සෑය වදින්නේ
ගැමුණු නිරිඳු කල සෑය වදින්නේ
ගෞතම සසුනේ මහ සෑය වදින්නේ

ඔලූ නෙලුම් මානෙල් සෑයටයි පුදන්නේ
පොල් තෙල් පහනින් සෑ රදුන් පුදන්නේ
සුවඳ දුමින් කිරි අහරින් අපි පුද දෙන්නේ
සිසිල් පැනුත් පුදලයි අපි සෑය වදින්නේ

උඩ මළුවෙදී මහ බෝ සමිඳු වදින්නේ
බෝ රජුගේ අසිරිය මට සිහි වෙන්නේ
දඹදිව හා ලක්දිව බෝ රජුට පුදන්නේ
ඒ මහ බෝ රජු අපි දැන් නමදින්නේ

දඹදිව හටගත් අසිරිය මහ බෝ රජුනේ
ලක්දිව වැඩියේ විස්කම් පෑ බෝ රජුනේ
සතියත් දෙව්ලොව පිදුමන් ලැබූ බෝ රජුනේ
පිච්ච මලින් පුද දුන්නා පින්වත් බෝ රජුනේ

මුනිදුගේ ශ්‍රි මුඛයේ සුවසේ වැඩ උන්නේ
දෙසු දහම් කඳ පහසයි නිරතුරු ලැබුනේ
ඛේම හිමියි දැවෙනා සෑයෙන් ගැනුනේ
කළිඟු පුරයි මුනි දළදා නිසි පුද ලැබුනේ

දන්ත කුමරු හේමමාලි හා ලක්දිව එන්නේ
සිරි දළදාවයි දැන් ලක්දිව වැඩමා එන්නේ
රජ මැති නිරතුරු සතුටින් පුද දී ‍රැක ගන්නේ
වම් දළදා සමිදුයි අපි දැන් මේ පුද දෙන්නේ

ආයෙත්......

තනිකමේ අපුරුව ආයෙත් දැනුනා
තනිකම ආයෙත් මා වෙත ඇදුණා
සුන්දර සිතුවිලි සිත වෙත පිරුණා
මා හද නිසලව ආයෙත් දිලුණා

කරදර ටික ටික අඩුවණු දැනුණා
සිත් මල විකසිත වනු මට දැනුණා
මතකය නිහඩව හැමතැන ඇදුණා
මිහිරිව මට මගේ ලොව පෙනුණා

නිල් දිය මා ගත දාහය නිවුණා
මල් වල සුවදින් ගත සිත පිරුණා
ගීයක මිහිරිය සවනත වැදුණා
ආයෙම සුවබර සිතුවිලි සිතුණා

සඳවතිය මට ලං වුණා....

තනි තරුව වෙත පෙම්කලා
සඳවතිය මට ලං වුණා
හඳ සෝ සුසුම් වැල් ගලා
නැවත මා තනි වුණා
මා තනි වුණා....

දුර යනෙන ගමනක් අරඹලා
ලඟ උන්නු අය අමතක් වෙලා
යන මඟක ඇයි හමුවෙලා
සිනා නොමැතිව ඈතට වෙලා

කඳුලූ කැට එක දෙක ගලා
ජිවිතය ඇත අමතක් වෙලා
ජිවිතය දුන් අය ඈතක දමා
යන්න යනවලු වෙනතක් බලා

පොසොගේ සඳ

පොසොගේ සඳ එළිය ටික ටික නැඟ එන්න
අඹතලයට උඩින් පුන් සඳ අහසේ දිදු ලන්න
බුදු හිමි දෙසුව දම් කඳ ආයෙත් පිළි ‍රැව් දෙන්න
සුවපත් සිතින් දම් මග යළි යළිත් පෙරටම යන්න

සිත් ‍රැදි දුක් සුසුම් මොහොතක් අමතක වන්න
බණ පද එකින් එක සිහි නුවණින් විමසන්න
නිරයට යැවෙන සිත නිවනට යොමු වන්න
සිහිහෙන් ඇවිත් පෝදා සිල්පද ‍රැක ගන්න

සුදුවත් ඇදන් පිරිසිදු සිත එක්ක
වරදට යොමුව පිරිහෙන සිත එක්ක
සැඟවුනු මුදු ගුණ මතුවන සිත එක්ක
සිත සනසමු අපි බුදු දහමත් එක්ක

මුණි සම්බුදු දෙසු ලොවුතුරු දම් අසලා
සිත සනසන දම් දැනගෙන හිත නිවලා
යන සසරක බිය මුසුබව නිති දැකලා
සිත සනසමු දම් මඟයමු සිල් ‍රැකලා

සිතා බැලුවොත් විමසිලි කරලා

කලබල නැතිව බැලුවොත් ආපසු හැරිලා
හැමතැන වෙනස් වී ඇති බව නෙත වැදිලා
ටිකකට සිතා බැලුවොත් විමසිලි කරලා
අපිටම සිතේ අපි  ඉන්නේ කොහේ කියලා

අවුරුදු සිරිය විත් අතමිට හිස් කරලා
නෑදෑ හිතවතුන් රහමෙර රස විදලා
හිතවත්කම් බිඳි තරහව ඇවිදිල්ලා
සිදුවූ දේ දැනෙද දැන් වැරදිය කියලා

වසරක් වෙහෙස වී ගත දහදිය හෙලලා
උපයාගත් මුදල දිනයක වියදම් කරලා
ඉන්පසු ලොවට ණයවී දින දින ගෙවලා
ඉන්නේ ඇයිද තාමත් මෝඩයෝ වීලා

වියපත් අපේ වැඩිහිටියන් මා පිය වැදලා
අහගනු හොදයි කොහොමද අවුරුදු කියලා
දැන් දැන් අලුත් දේ හොදහැටි ඔපකරලා
වටිනාකමක් වේද අප දැන් ‍රැවටීලා

අවුරුදු සිරිත් වුව දැන් දැන් මොඩ් වීලා
කරනා කිසිම දෙය අරුතින් සුන් වීලා
අවුරුදු ක්‍රිඩාව වලපල්ලට දමලා
දැන් දැන් අනේ මොනවද රටකට වීලා

ඔබ හිත මවෙත නම් මා වෙත පැමිනෙන්න...

දු‍ටු දා ඉදන් සිත බැදුනා ඇයි              මංදා
බැලු දා ඉදන් නෙත ඔබ වෙත උනි   රන්දා
යන යන තැනදි ඔබ මතකෙට එයි  කැන්දා
හිත දුක පිරේ ඔබ හට නොදැනුනු    හින්දා

මට විතරක්ද මේ සෙනෙහස ඇති   දැනිලා
ඔබ හට නොමැතිදෝ එය හිත තුල  වැදිලා
කිසි දින නොමැතිදෝ ඔබ ඒ ගැන  සිතලා
බැරි වද හිතන්නට ටිකකට හිත   යොමලා

දකිනට පෙරුම් පුරනව නෙත ඔබේ මුහුණ
අසනට පෙරුම් පුරනව කන ඔබේ    වදන
වදිනට පෙරුම් පුරනව    ගත ඔබේ  පවන
හිදිනට පෙරුම් පුරනව මා ඔබෙ    සෙවන

ඔබ හිත වෙනකෙකුට නම් එය    පවසන්න
ඔබ හිත ඉඩක් මට නැතිනම් එය  පවසන්න
ඔබ හට සැකක් ඇතිනම් එය       විමසන්න
ඔබ හිත මවෙත නම් මා වෙත  පැමිනෙන්න

මුහුණ දකින්නයි.....

මෙතුවක් කල් මා බලාන උන්නේ
සෙනෙහස සපිරුණු - ආදරේ උතුරන
මුහුණ දකින්නයි ....
ඔබගේ මුහුණ දකින්නයි

අදුරු කුටිය තුල මා ‍රැදුනා
කිසිම දෙයක් මට නොම පෙනුනා
සෙනෙහස පමණක් මට දැනුණා
මා සුරකින බව නිති දැනුනා

මෙතුවක් කල් මා ....

කන බොන දේ ගුණ බැලුවා
යන එන තැන් ඔබ ‍රැකුණා
මා ‍රැකගන්නට නිති සිතුවා
ආදර සෙනෙහස මට පිදුවා

මෙතුවක් කල් මා ....

සාදු සාදු අපි මුනි සිරිපතුල වදින්නේ

සුමන සමන් දෙව් ඇරයුම පිළිගන්නේ
බුදුසමිදුන් සමනොළ කදු සිරස වඩින්නේ
වම් සිරිපා සමනොළ ගිරි හිස පිහිටන්නේ
අපිත් ගොසින් බැතියෙන් සිරි පාද පුදන්නේ

කදු පාමුලදිම අප තෙරුවන් නමදින්නේ
වැඩ සිටිනා දෙවියන් හට පින් පමුනන්නේ
සිරිපා කරුණා කෙරුමට අපි එක්වන්නේ
සාදු සාදු ගෞතම මුනි සිරි පතුල වදින්නේ

සීත ගඟුල වෙතටයි අපි දැන් ලං වෙන්නේ
සීත දියෙන් නාලා පිරුවට අඳිමින්නේ
සීත ගඟුල ලඟ සැඳැහෙන් පහන් පුදන්නේ
මුනි සිරිපා නමදින්ටයි හිමේ නගින්නේ

ඉදික‍ටු පානෙදි ඉඳික‍ටු නූල් පුදන්නේ
හැරමිටි පුදලා අපහසු බව බිඳිමින්නේ
ඉදික‍ටු එල්ලා කොඩුවේ යන සම එන්නේ
මුනි සිරිපා නමදින්ටයි අපි දැන් යන්නේ

අහස් ගව්ව සිත බැතියෙන් පසු කරමින්නේ
මහගිරි දබ හෙමි හෙමිහිට නැගගෙන යන්නේ
උඩ මලුවට අප නඩ දැන් ලං ලං වන්නේ
සිරි පා පියුමයි හිමියනි අපි නමදින්නේ

මහන්සි නොබලා සමනොළ සිරසට ආවේ
අප මුනිදුගේ මුදු ගුණමයි සිත මතු වූවේ
සීතල සුලඟත් ගත සිත වෙහෙසම නිවුවේ
මුනිදුගේ වම් සිරි පතුලයි අපි නැමදුවේ

මහන්සි නොබලා සිරිපා කරුණා කෙරුනේ
සීතල නොදැනෙයි බැතිබර බවමයි දැනුනේ
මළුවට ගොස් මගේ බුදු සිරි පාද දකින්නේ
සිත පහදාගෙන අපි සිරි පතුල වදින්නේ

සාදු සාදු අපි මුනි සිරිපතුල වදින්නේ

මා ආදරේ ඔබ විතරක් වෙන්න.....

දඟකරමින් හිත ඇතුලට ඇතුල්වෙලා
කිතිකවමින් හිත ඇතුලෙම නතරවෙලා
දිනගෙවමින් හිත හොරෙන්ම ‍රැගෙනගියා
නොසඟවමින් කියා දෙන්න කවුද ඔයා

මටත් හොරා මගේ හිතම අරන් ඔයා
මටත් හොරා මගේ වෙලා ඉන්න ඔයා
මටත් හොරා යලිත් වරක් ආපු ඔයා
මටත් හොරා යලිත් වරක් යයිද ඔයා







හිත ඇතුලෙන් යලි හැඟුමන් පුබුදිනවා
හිත ඇතුලෙන්  මා.. අසලින් නවතිනවා
හිත ඇතුලෙන් ඔබ ඇවිදින් සනසනවා
හිත ඇතුලෙන් ඔබහට ඉඩ වෙන්වනවා

මා අසලින් හැමදාමත් ඔබ ඉන්න
මා සනසා සෙනෙහස මට දෙන්න
මා අතහැර ඈතක නොම යන්න
මා ආදරේ ඔබ විතරක් වෙන්න

Facebook

දිනකට වරක් හෝ මෙහි ඇවිදින් යනවා
වැඩකට නැතත් මොහොතක් එහි කැරකෙනව
හදුනන නොහදුනන අය හමුවෙනවා
බුකියේ ඇවිත් හිත ‍රැදි දේ ලියවෙනවා

කාලය ගෙවෙන කාටත් නොදැනෙන ලෙසට
කරනා දෙයක් ඇති හොදකුත් නැති ලෙසට
නරකක් කියා හැමහට නොහැගෙන ලෙසට
බුකියට එන්නේ දැන් දැන් ඇබ්බැහි ලෙසට

හමුවන මිතුරු හොද නරකක් නෑ දන්නේ
කියවන ලියන දේ හොද නරකත් ඇති යෙන්නේ
මරණය සොයන මරු විටකදි මෙය වෙන්නේ
යන්තම් ටිකක් ඒය අඩු වී දින ගත වෙන්නේ

කාගේත් පාලුව යවනා වල් පල් මෙහි ඇතිය
සිතගත් කෙනා කෙනෙකුගේ මෙහි වෙතිය
සිත් ‍රැදි පවසන්න කාටත් ඉඩ ඇතිය
බුකියෙන් යන්න කවුරුත් දැන් අකමැතිය


(මේක ලියන්න අරමුණ සකසා දුන්නේ Facebookම යාලුවෙක්...)

අයියා නැතිව මට පාලුයි අම්මේ

මගෙත් එක්ක සෙල්ලම් කල අයියා
මගේ ලගින් ආදරයෙන් හිටි අයියා
‍රැකවරනෙට හිටි මගේ ආදර අයියා
කහ සිවුරක් පොරවගෙනනේ අයියා

දුව පැන ඇවිදපු මගේ ආදර අයියා
රණ්ඩු කලෙත් මගේ ආදර අයියා
ගී පදවැල් කියා දීපු මගේ ආදර අයියා
අද නිහඩව ඉන්නේ ඇයිද අයියා



ගිහිගේ ගිනි දැක ගත්තද අයියා
සසර දුකක් එය දැනුනද අයියා
බැඳුම් බිඳන් ගියේ ඇයිද අයියා
සසර දුකින් අත්මිදියන් අයියා

ගෙදර හිටපු යාලුවාය අයියා
පාලු නැතිව අපි හිටියේ අයියා
අද ගෙදරම හරි පාලුයි අයියා
ආයෙ කවුද මගේ තනියට අයියා



ගෙදර යන්න එන්නෙ නැද්ද අයියේ
දඟ කරන්න එන්නෙ නැද්ද අයියේ
දාලා යන්න හිතට දුකයි අයියේ
අයියා නැතිව හරි පාලුයි අයියේ





අයියා ලඟ හරි සිසිලයි අම්මේ
අයිය ලඟ හරි සුවදයි අම්මේ
අයියා නැතිව මට පාලුයි අමේ
අයියා නැතිව මට පාලුයි අම්මේ

අමුතු විලසට

ගෙවෙන දින දින
ඇසෙන හැම දෙය
දකින හැම තැන
බොරුව මතුවී
ඇත්ත සැඟවී
වෙනස්කම ඇත
අමුතු විලසට

තරඟ පිටියක
තරඟ වදිනා
තරඟකරුවන්
වෙලා හැම දෙන
වෙහෙස නොබලා
තරඟ වැදිලා

මිනිස් ගුණ දම්
සුලඟේ පාවී
ඈත ගුවනට ඉගිලිලා
නොමිනිස්දම් මැද
මිනිස්කම ඇත
පතුලේ ගිලිලා

වැරදි කලවුන්
සැපයෙ ගිලිලා
වැරදි නැතිවුන්
දුකේ වෙලිලා
ආයෙ ලඟ නෑ
හොදට ඉඩ නෑ
නරක ඇත බැබළිලා..

අපි ආයෙමත් ආදරයෙන් හමුවෙමු...

කාලයක් අපි,
තරහා වෙලා හිටියත්
ආයෙත් ආදරයෙන් හමුවුණු වෙලාවේ
මට අයෙමත් අපේ පරණ කාලය මතක් උණා..
රණ්ඩු වෙලා තරහා වුණු හැටි
තරහා වෙලා කතා නොකර හිටපු කාලය
විහිලු කරලා සතු‍ටු වුණු හැටි මතක් උණා
ඒ මතක අතරින්
මගේ ලඟ උණුසුමට ආදරයෙන් ගුලි වෙනකොට
මං ආයෙම අතීතයට ගියා
ඒ කාලෙත්
ආදරයෙන් මගේ ලඟ හිටපු හැටි
මගෙත් එක්ක හැමදාම හිටපු හැටි
මට මතක් උණා...
ආදරයෙන් ගුලිවෙලා
ඉද්දි මට දැනුනු ඒ ආදරය
ආයෙත් අලුත් උණා..
හැමදාම ඒ විදිහටම ඉදියි කියලා
මට හිතුණා...
ඒ සිතුවිල්ලත් එක්ක මං සමු අරන් ආවා...
අපි ආයෙමත් ආදරයෙන් හමුවෙමු...

තාම සිතේ.....

තාම තිබේ සෙනෙහස පෙර ලෙස පවතිනවා
තාම සිතේ ඔබගැන හැඟුමන් යළි දලුලනවා
තාම නැතේ වෙනතැනකට හිත ඇදිලා යනවා
තාම නැතත් කවදාහරි ඔබ ආපසු ලං වෙනවා

සීත සුළඟේ වැසි අතරින් ගියදා සිහිවෙනවා
එක කුඩයේ ගුළිගැහිලා හිටිහැටි සිහිවෙනවා
අතඟිල්ලක එල්ලී ගියහැටි මතකෙට ලංවෙනවා
එකම සිතින් සිපගත් මුව ආයෙත් සිහියට එනවා

ආදරයෙන් වැව රවුමේදි හමුවුනදා
මහ වැස්සේ එක කුඩයෙන් නොතෙමුනදා
තුරුලෙ හිදන් පෙම් මල් දම් පැලදුවදා
සිහිවන විට නෙත කදුලින් බරවනදා

අත්වැල් ගෙන වැව රවුමේ අපි හිටියා
මල්වත්තේ තුරුල් වෙලා ලඟ හිටියා
ආදරයෙන් පෙම්බස් ගෙන අපි දෙඩුවා
ආදරයෙන් සිහින ලොවක් අප තැනුවා

එක හීනයයි - වෙනසක්ම කෙරුවේ

එක හීනයයි - මැදියමක දු‍ටුවේ
ඒ හීනෙමයි - වෙනසක්ම කෙරුවේ
රෑ තුන්යමයි - එය තුළම වෙසුණේ
පොඩි කාලයයි - හීනයෙම ‍රැදුණේ

කාලයක් වැරදි තුල ඔහු සිටියේ
බසින් රුදු වදන් ඔහු දෙඩුවේ
දැන් හැම වෙනස් වී ඇදුණේ
එක හිනෙකින් වෙනස්කම පෙණුනේ

කතා බහ හිනයෙම ‍රැදිලා
දින ගණන් වෙනස් වී ඉදලා
පොත පතට නෙත් දෙකම යොමලා
එක හීනෙකින් වෙනස්කම හිතිලා

(සැබෑ සිදුවීමක් ඇසුරෙන් ලියන ලදී)

ඉන්න බලන් සිනා වෙලා....

පෙර කල පිනකින් ලැබු මනුසත් දිවිය
සිත සිත ‍රැකිය යුතුමයි වටිනා මේ දිවිය
කිසි වටිනාකමක් දැන් දැන් නැති හැඩය
පොඩි දේ නිසා නැති කර ගයි සිය දිවිය

වැඩිහිටි තරුණ උගතුන් එක් විය යුතුය
හැම තතු කියා දී දැනුවත් කල යුතුය
වටිනා කමත්,ගෙන යන හැටිත් මේ දිවිය
කියලා දෙන්න දරුවන් හට කල් හරිය

ලොකය තුලට යන විට තබමින් අඩිය
කම්කටොළු එන එක නම් මෙහි හැටිය
ඒවා විසදන්න කලබලයෙන් නම් බැරිය
අදහන දහමටම දරුවන් හුරු කල යුතුය

මව්පිය වරුනේ මේ ගැන අසන්නේ
තර‍ඟෙට දුවන අතරේ මෙය සිතන්නේ
දරුවන් සමග ලෙන්ගතු ඇසුරෙන් නේ
උන් ගැන ඇස් යොමන එකමයි වටින්නේ

මව්පිය සුවද දරුවන් හට හැම කල දනවා
මව්පිය සෙනෙහසම දරුවන් වෙත යොමවා
මව්පිය දුවාදරු බන්ධන ආයෙම තර කරවා
මව්පිය වරුනේ ‍රැකගනු ඔබගේ ඒ දරුවා

මව්පිය සෙනෙහස අඩුවුනොත් ඒ දරුවා
වෙනයම් සෙනහසක් සොයනව ඒ දරුවා
සර්පයෝ ඇතේ දස අතම විසකුරු පුරවා
ඒ ගැන සිතන්නට දැන්නම් කල් යල් ආවා

දොසක් ඇතොත් සමා වෙලා
ටිකක් හොදින් සිතා බලා
ඉන්න බලන් සිනා වෙලා
වෙනස් වෙන්න කල් ආවා

ඔබ විතරමයි ඒ ආදරේ...

මා ඔබ දු‍ටු දා ඉදලා
ආදර සිහිනය මා දකිනා
වෙනසක් වී මා හදේ
සිත යලි යලි ඔබ සොයනා
ඒ ආදරේ....මගේ ආදරේ
ඔබට විතරමයි මේ ආදරේ.....
ඔබට විතරමයි......

මෙතුවක් කල් මා
හදතුල හිරවුනු ආදරේ
ඔබදු‍ටු දා ඉදලා
කුල්මත් වී..ඔබටයි බැදුනේ
ඔබ විතරමයි........ මගේ ආදරේ
ඔබ විතරමයි ඒ ආදරේ

යන යන හැමතැන මා හද ඇදෙනා
ඒ රුව ඔබමයි සොදුරේ
කොහොම කියන්නද මා මෙසේ
ඔබගෙන් තොර ආදරයක් නැ කියලා
ඒ ඔබ විතරමයි මගේ ආදරේ...
ඔබ විතරමයි.......

මොනදේ කලත් කොතනක උනත්
මා හදවතේ ඔබ ඉන්නවා
සැමදා එක ලෙසින්
මා ආදරෙයි...
මගේ ආදරේ....ඔබ විතරමයි..
ඔබ විතරමයි ඒ ආදරේ...

කලයුතු යමක් නැත තම තම ගුණවත් වීම හැර

සිත තැන තැනට තාමත් දිව යනවා
එක් තැනකදි එය යලි නවතිනවා
දු‍ටු දසුනකින් මැවි මැවි පෙන්වනවා
සිතුවිල්ලකට මේ හැම එක් වෙනවා

සවනට හඩක් මතුවී ‍රැව්දෙනවා
කී වදනකට යලි යලි සිත්යනවා
රස පහසකින් දිව පිනවෙනවා
ලග නැති වුවත් ලංවී දැනවෙනවා

හැම දේ තුලම ආශාවන් මතුවෙනවා
මම මගේ යැයි හැගුමන් ඇතිවෙනවා
ලං කරගන්න සැම දෙන දත කනවා
නුවණැස හැමගේ මින් වැනසෙනවා

කරනා දෙයක හොද නරකත් නොපෙනෙනවා
නපුරක් හොද ලෙසින් හොද නපුරකට යනවා
පුහුදුන් මොඩයින් මෙහි මුලසුන වැජඹෙනවා
නුවැණැති අයට මොඩයින් ලෙස සලකනවා

ටික ටික වෙනස් වී ලෝකය වැනසෙනවා
වැසි කල ඉරි තලා නියඟය රජවෙනවා
පායන කලට මහා වැස්සට හැම යටවෙනවා
මිනිසුන් නිසා මිනිසත් ගුණ යටයනවා

කලයුතු යමක් නැත තම තම ගුණවත් වීම හැර
බල බල ඉදීමෙන් පල නැත කල් යාම හැර
ටික ටික වුවත් ගුණ දහමට ඉඩ දිම හැර
කාටත් යමක් කල හැකි නැත සැනසීම හැර

හසරැල් මවා දුක ඉවසන් උන්නා...

ඔබ ගැන සිත සිතා හිත වද දුන්නේ
ඔබ දකිනා තුරුම නෙත වද දුන්නේ
ලග සිටිනා විටදි සෙනසුම දැනුනේ
හැර ගිය දා පටන් සිහිවි නෙත හැඩුවේ

යලි එන තුරා මෙතුවක් මම උන්නේ
ගෙන ආ ආදර නෑ ලග රැදුනේ
හැරදා මහද ඔබමයි දුර ඇදුනේ
කිසිදා නොඑන ගමනක ඇයි යන්නේ

වෙන්වන සිතින් එක් වුනා නොවේ
ලංවන විටදි නොදැනුනා නොවේ
එකසිත නැතිව පෙම්කලා නොවේ
කොතරම් කලත් අමතක වුනා නොවේ

හැමදේ අහිමි බැව් දැන උන්නා
නොයනා බවක් මා සිත දැනුනා
ගියදා යලිත් ඒ යැයි සිත කිවා
හසරැල් මවා දුක ඉවසන් උන්නා

එකට එක් වී-සුවද විහිඳමු

අතින් අතගෙන
ලඟින් හිදගෙන
පෙමින් දොඩමලු
වෙච්ච කාලය
ගතවෙලා දැන් ගතවෙලා
තවත් දුර අපි
යනෙන ගමනෙදි
අපෙ සෙනෙහස
හඳින් හදකට
යා වෙලා තව යා වෙලා
සිතින් අප දැන්
ටිකෙන් ටික ටික
එක්වෙලා දැන් එක්වෙලා
තවත් දුරකට
අපෙ සෙනෙහස
හදින් හද වෙත
මෝරලා දැන් මෝරලා
සෙනෙහෙ මල්දම්
එකට එක් වී
සුවද විහිඳමු
තු‍ටුවෙලා අපි තු‍ටුවෙලා

ඔබ සොදුරු සේ...

තනිකම පාලුව අතර අතරමංව මා
තනිය ඇවිදින් කරදර කරන සද
ඔබ ඇවිත් තනිය මැකුවා සොදුරු සේ...
වරද ඇවිදින් සිතේ වෙලෙමින්
වරදේ පැටලි යනෙන දා
ඔබ ඇවිත් වරද සැදුවේ සොදුරු සේ....
සිහින අතරෙ සිහින දකිමින්
සිහිනයක පැටලුණු ජිවිතය
නැවුම් සිහිනය ගෙනාවේ ඔබයි සොදුරු සේ....
සඳ නොමැති අමාවක අහස සේ
කිසිත් නොමැතිව අදුරු මනසේ
අදුර මැකුවා සුපුන් සඳ සේ ඔබ විත් සොදුරු සේ....
අරතියෙන් ඇලි පසෙක සිටිනා
කිසිත් නොකරම සිටිය විටෙකදි
රතිය අරගෙන පැමිණියා ඔබ සොදුරු සේ...
එක තැනක නැවති ජිවිතය
පසෙක විසිවුණු බලාපොරොත්තුව
නැවත ‍රැකදුන්නේ ඔබයි සොදුරු සේ....
කිසිත් නොසිතා සිටිය මොහොතේ
ලඟට ඇවිදින් අතගෙන මගම පෙන්වූ
ආලොකයක් වුණා මට ඔබ සොදුරු සේ....
සියල් ලැබදී, සියල් ‍රැකදී, සියල් පෙන්වූ
සිහිනයක දු‍ටු සොදුරු පැතුමන්
අරුත් බර කලේ ඔබයි සොදුරු සේ..... සොදුරු සේ....

ඒ මහා සෑ බිමේ...

එදා අප මහ මුනි සඳ
රහතුන් පිරිවරා වැඩ සිටි
ඒ මහා සෑ බිමේ.....
ඒ ගොයුම් බුදු හිමිගේ
ද්‍රෝණයක් පමණ ධාතු නිධන් කල
ඒ මහා සෑ බිමේ....
එදා දු‍ටුගැමුණු රාජ අනුග්‍රහයෙන්
විස්කම් දෙවි පුතුගේ සුරතින් තැනු
ඒ මහා සෑ බිමේ....
සක් දෙවිදුන් ප්‍රධාන දෙවියන්ගෙ
මහත් උපකාරයෙන් තැනු
ඒ මහා සෑ බිමේ....
ධාතු නිධානොත්සවයදා
ලක්ෂ ගණන් මහ රහතුන් වැඩහුන්
ඒ මහා සෑ බිමේ....
මහා රහතුන්ගේ පාද ස්පර්ශය නොලැබු
එකදු වැලිකැටයක්වත් නැති තරම් වූ
ඒ මහා සෑ බිමේ...
සිල්වත් මහ සඟරුවන සමගින්
කලණ මිතුරන් මැදට වී
ඒ මහා  සෑ බිමේ...
ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ
ගුණ සිහිපත් කර කරම
ඒ මහා සෑ බිමේ...
ධාතු වන්දනා කරගෙන
ඒ මුනිදුන් වදාළ මිහිරි දම්
සිහිපත් කර කර මිහිරි සරින්
රෑ එලිවෙනකම් ගායනා කරද්දි
හිත ප්‍රිතියෙන් පිනායන තරම්...
වසර හයකට පස්සේ
ඒ සෑ බිමේ ‍රැය පහන්කරද්දි
දැනුනේ ඒ තථාගතයන් වහන්සේගේ
ඒ සුන්දර උණුසුමේ ඉන්නවා වගේමයි...

යමුද අප සැප ලබන මගකින්....

සරණ කරගෙන සිටිය යුතුකල
සරණ අතහැර යන්නේ කොයිබද
සරණ නැත අන් තැනක කිසිවිට
සරණ පමණයි තෙරුවන් ලඟදි ඇත්තේ

තෙරුවනේ ගුණ සුවඳ දැනගෙන
තෙරුවන කෙරේ නැමි වසමින්
ටිකෙන් ටික හරි මගම හුරු කර
යමුද අප සැම නැවුම් සැපතට

අනේ අප මුනිදු මුවගින්
එදා වදහල දහම අසමින්
සුගති මග දෙසට හැරෙමින්
යමුද අප සැප ලබන මගකින්