දුක් විදි කුමරියක්?

ඉපදුන දා පටන් අපලයක් කියනවා
මරා දමපිය ඈ මේ හැම නසනවා
අනාවැකි නැකත්කරුවන් කියනවා
වෙනම පෙදෙසක ඈ තනිව හැදෙනවා

යක්ඛ ලේ ඇති නෑ පිරිස මග හරිනවා
කුලවතියක් නිසා දැසි දස්සො ලබනවා
කපු කටින්නට  හොද හැටි දැන ගන්නවා
මුහුද අසබඩ තම්මැන්නාවේ දිවි ගෙවනවා

රජ කුලේ යුවලක විවාපත් වෙන දිනයක්‍ ය
රටෙ හැම දෙනා හට ඒ මගුල් උත්සවයක් ය
මේ යොවුන් කුමරියට එහි යාම තහංචියක් ය
මලිගාවේ තනියට ඇත්තෙ එක් සේවිකාවක් ය

හිතුවක්කාර කම් මැද දිවි ගෙවන සිංහබාහු කුමරා
රටටම වදයක්, රජුට හිසරදය මේ යොවුන් කුමරා
පිරිස සමගින් පිටුවහල් කර දමා නැව් නැගි කුමරා
ලක් තලයක අබියසට කැඩි නැව ආවේ විජය කුමරා

සනුහරේටම සාපේ කිව් ඈ ට බලය ලැබුණා
පෙර නොවුන ඇගේ හිත ආලයෙන් බැදුණා
දුටු වනම ඒ රුව ශක්තිමත් බව ඈට සිතුණා
රජ කරවමින් විජයව රැජිණ ඈ හීන මැවුණා

පිටරැටියෙකුට පෙම් බැද මරණයයි හිමි ඈට දැනුනා
හිමිවෙලා තිබු ජිවිතේ හිර වෙලා ඒ බව මතකෙ ඇදුණා
කරන්නට දෙයක් නෑ දැන් විජය කුමරුගෙ පිහිට පැතුණා
තමන්ගේ ලේ නෑයෝ මරණට විජය හට ඈ උදව් කෙරුණා

අවි අයුධත් නෑ සතුට සැණකෙලි පිරිස රැදිලා
තමන් මරණට සතුරු එනබව නොවෙ සිතිලා
වට කෙරුණ පිරිසෙන් ලක් යක් පිරිස මැරිලා
යුද්ධෙකින් නොව කපටි කමකට ජයක් ලැබිලා

විජය නෑ ඇගෙ පිරිස ඇවිදින් ඇයව ගෙන යන
කාගේ මරණෙද ඈ හිත දෙගිඩියාවෙන් ලත වන
යන විටදී කලකින් ඈ නෑ පිරිස වැටි තැන තැන
හැගුණු දුක් කඳ ඈ හිතම මිස කවුරුනම් පවසන

අමතකව නැසූ නෑයන් රජුගෙදර ඈ අග බිසව වෙලා
විජය රජුගේ ආල සෙනෙහස මැද සතුට යයි උතුරලා
කිසි දුකක් නෑ හැම දෙයම දැන්නම් හොද අතට හැරවිලා
විජය කුමරුට දරුවො දෙදෙනෙක් ඈ කුසින් බිහිකලා

නොලැබෙනා අඩු පාඩු දැන් ඉරිසියාවට හැරවිලා
රාජ සබාවේ උසස් අයටම පහත් ගති මතුවෙලා
විජයගෙන් පසු ඇයගෙ පුතු රජවෙයි සිත් වෙලා
බොරුව කේලම රජුගෙ හිත තුල සැකය ඇති කලා

මීනී මස් කන එකියකයි රජුට ඈ ගැන කියනවා
තැනින් තැන සැකයට කරුණු එක එක හදනවා
රජුගේ ආලය ටිකෙන් ටික දැන් මග හැරෙනවා
ඇමති පිරිසේ කුමන්ත්‍රණ ජය ලකුණු දකිනවා

රජු හටත් දැන් සැකය සිතේ රජ කරනවා
රජු රැජිණ හා එක්ව සිටිය කල ගෙවෙනවා
රජ මැදුරේ ඈට එරෙහිව කටයුතු කෙරෙනවා
රජු ට ඇය යකින්නක් ලෙසට දැන් පෙනෙනවා

රජ මැදුරෙන් එලවන ඈ ඉබාගාතෙයි ඇදෙන්නේ
දරු දෙදෙන සමගින්ම ඈ කැලය තුලටයි යන්නේ
කුසගින්නේ සිටිමින්ම ඈ දරුවන් කුසගිනි නිවන්නේ
කවුරු කොහොමද ඈ දරපු දුක මෙපමණයි කියන්නේ

කැලේ සැගවුණු පරපුරේ පිරිසකට ඈ හසුවුණා
දරු දෙදෙන සගවලා වෙනතකට ඈ යොමුවුණා
තරහ පිරුණු පිරිසගෙන් මරණයට ඈ හිමිවුණා
මරණ මොහොතේ සිත කොතන මුවග කියවුණා

ඔබට මා මටද ඔබ ආදරය වීය සත්‍යයක්
හිමිකමට කිසිකෙනෙක් නොවිය සවියක්
ඒ නිසයි මේ ලෙස අපිව තැබුවේ දෙතැනක්
හිමිවන්න වෙන බවෙක පතමු එක පැතුමක්

අනාගතේ මේ රට රජ කරනා හැම දෙනට
සාපය වේවා මේ මට කල හදියට හැම දිනට
කියමින් සමුගත්තාලූ කියලා තිබුණාලු තැනෙක
එකද මන්දා මේ රට කිසි දාකත් නොලැබුවෙ ජයෙක