මගේ තැන...............................

මගේ තැන...............................

Wednesday 20 November 2019

වරදින් මිදී ජයගත් මුනිදාණෝ 1

සම්මා සම්බුදු සමිදු වදිමින් නගා හඩ
සිරි සදහම් වදිමි හදවතෙහි තබා ඉඩ
වදිනෙම් සගරුවන කියමින් සාදු හඩ
පද බැද පවසන්නේ වරදෙන් මිදුනු හඩ

පුරවරයෙහි අවි ආයුධ හැම දිදුලන්නේ
කරදරයැක්දැයි මේ සැවොම සිතන්නේ
නැකත්කරුවෝ අනාවැකිය කියන්නේ
පිනැති පුතෙකි මෙපුර එළිය දකින්නේ

පින පුරවාගෙන ඇතුලත කුමරු හැදෙන්නේ
කලා වයසට හරියැයි තක්සලාවේ යැවෙන්නේ
ගුරු ගෞරවයට කිසිවෙකු පලමු නොවන්නේ
පිනැති පුතා සිල්ප ලබා ටික ටික ලොකුවෙන්නේ

තක්සලාවේ දක්ෂ පුතා ගුරු හද ජයගන්නේ
සිල්ප ලබන අනෙක් අයගේ සිත මැලවෙන්නේ
ඉරිසියාව මතුව ගොසින් සැලසුම් කරමින්නේ
ගුරු සිත බිදුමට කේළම් එකිනෙක පවසන්නේ

ගුරු සිත් බිදුණි එනමුත් බෑ දඩුවම් නිසි දෙන්න
කරවමි උපායක් මේ නපුරා වැනසී මිය යන්න
ගුරුතුම කතා කෙරුවේ අහිංසක මෙහි එන්න
ගුරු පඩුරකට අවැසිය අතැගිලි දහසක් දෙන්න

හරි ගුරුතුමනි මා ගුරු පඩුරක් පුදවා දෙන්නම්
ගුරු හට මගේ ගරුසරු බව පෙන්වා දෙන්නම්
කඩුවක් රැගෙන කැලයට මා අද ඉදලා යන්නම්
දහසක් මරා අතැගිලි දහසකින් ඔබ පුද දෙන්නම්

ගත්තේ කඩුව තම වාසිය තකා නොවේ
වෙන කිසි වරදකට කිසිදා යටත් නොවේ
ගුරු ගෞරවය කිසිදා සිත වෙනස් නොවේ
ඉන්නේ අහිංසක මිස වෙනකෙනෙකු නොවේ

වනයට යන එන අයට මොහු මරණය ගෙන එනවා
එක දෙක නෙවෙයි විසි තිස් ගණන් ආවත් එය වෙනවා
අසුපිට නැගුණු අයටත් බේරුම් නැත ඉරණම විස දෙනවා
වනයට යන්න කෝසල රටේ හැමදෙන නිති බිය වෙනවා

මිනිසුන් මරා දමමින් අරගෙන අතැගිල්ල
තබමින් ගුහාවක රකිමින් ඇදුරට බිල්ල
තබලා රැකිය නොහැකිය අතැගිලි මල්ල
කුණුවී, සතෙකු කා අවසන් ගත් ඇගිල්ල

කිසිදා සොරකමක් ඔහුගෙන් නොවිලා ඇත
කිසිදා අතවරයක් කිසිවෙකුටත් වෙලා නැත
අතැගිලි ගුරු පුදටමයි වෙන අරමුණක් නැත
මොහු ගැන ලොවට කීමට ගුණ කදක් ඇත

හරියන්නේ නෑනේ ඇගිලි ඉතිරියක් නොවෙයි
කලහැක්කේ ඇගිලි මාලයක් පැලදීම තමයි
ගොතනා මාලේ දැන් ටික ටික පිරෙණු දැනුයි
අංගුලිමාල යන නම පටබැදිලා ඔහුට හිමියි

කපනවා ඇගිලි මරමින් වනයට යන අය අල්ලාගෙන
කියනවා රජුට රට වැසියන් හඩමින් අභය ඉල්ලාගෙන
යවනවා සිව් සේනාවන්ම වනයේ එනු ඔහු අල්ලාගෙන
වඩිනවා බුදුසමිදු මහ වනයට කරුණා සිත උපදවාගෙන

දරුවන් වටිනවා මව්වරු හට හැමකලදී
මා පුතු අසූවේය රජුගේ සේනා යන විටදී
බේරා ගනිමි පුතු මගෙ දිවියම හෝ පුදදී
මව්තුම යන්නේ වනයටයි පුතු ගැන සිතදී

අවසන් නවසිය අනූ නවයක් ඇගිලි බැද
එන්නේ කවුරු වූවත් අල්ලා ගෙලම සිද
සිතුවිලි නොමැත එන්නේ මව පියා වෙද
සිතමින් අගුල්මල් යන්නේ මාවත ඇවිද

එක් පසෙකින් මව්තුම ලං වී ගෙන එනවා
බුදු සමිදුන් පසෙකින් ඔහු වෙත ලං වෙනවා
මව් මැරුවොතින් කල්පයකට නිරයට යනවා
දකිනා සමිදු ඔහූ බේරා ගන්න පෙර මග එනවා