ආයෙත්......

තනිකමේ අපුරුව ආයෙත් දැනුනා
තනිකම ආයෙත් මා වෙත ඇදුණා
සුන්දර සිතුවිලි සිත වෙත පිරුණා
මා හද නිසලව ආයෙත් දිලුණා

කරදර ටික ටික අඩුවණු දැනුණා
සිත් මල විකසිත වනු මට දැනුණා
මතකය නිහඩව හැමතැන ඇදුණා
මිහිරිව මට මගේ ලොව පෙනුණා

නිල් දිය මා ගත දාහය නිවුණා
මල් වල සුවදින් ගත සිත පිරුණා
ගීයක මිහිරිය සවනත වැදුණා
ආයෙම සුවබර සිතුවිලි සිතුණා

සඳවතිය මට ලං වුණා....

තනි තරුව වෙත පෙම්කලා
සඳවතිය මට ලං වුණා
හඳ සෝ සුසුම් වැල් ගලා
නැවත මා තනි වුණා
මා තනි වුණා....

දුර යනෙන ගමනක් අරඹලා
ලඟ උන්නු අය අමතක් වෙලා
යන මඟක ඇයි හමුවෙලා
සිනා නොමැතිව ඈතට වෙලා

කඳුලූ කැට එක දෙක ගලා
ජිවිතය ඇත අමතක් වෙලා
ජිවිතය දුන් අය ඈතක දමා
යන්න යනවලු වෙනතක් බලා

පොසොගේ සඳ

පොසොගේ සඳ එළිය ටික ටික නැඟ එන්න
අඹතලයට උඩින් පුන් සඳ අහසේ දිදු ලන්න
බුදු හිමි දෙසුව දම් කඳ ආයෙත් පිළි ‍රැව් දෙන්න
සුවපත් සිතින් දම් මග යළි යළිත් පෙරටම යන්න

සිත් ‍රැදි දුක් සුසුම් මොහොතක් අමතක වන්න
බණ පද එකින් එක සිහි නුවණින් විමසන්න
නිරයට යැවෙන සිත නිවනට යොමු වන්න
සිහිහෙන් ඇවිත් පෝදා සිල්පද ‍රැක ගන්න

සුදුවත් ඇදන් පිරිසිදු සිත එක්ක
වරදට යොමුව පිරිහෙන සිත එක්ක
සැඟවුනු මුදු ගුණ මතුවන සිත එක්ක
සිත සනසමු අපි බුදු දහමත් එක්ක

මුණි සම්බුදු දෙසු ලොවුතුරු දම් අසලා
සිත සනසන දම් දැනගෙන හිත නිවලා
යන සසරක බිය මුසුබව නිති දැකලා
සිත සනසමු දම් මඟයමු සිල් ‍රැකලා