යලිත් ආවා පුරුදු නගරෙට

වෙනස් වෙයි නිති ජිවිතේ
ගමන් මග නෑ නැවතුනේ
යන්න වෙන බව නොසිතුනේ
ඇයිද මෙතරම් කලබලේ...

සිතුවේ නැත යලි එන්න වේ යැයි
මතක අමතක කරපු නගරෙට
කැලේ දු‍ටු මල සිහිකරන් නිති
නගරේ සිතුවම බොද වුනේ

අතීතයට අත් හැරිය මේ නගරය
මතක විසිකර දැමුව නගරය
විසුරුනත් දිවිය මේ නගරයේ
දිවියෙ අරුතය දු‍ටුව නගරය

නගර මැද බොදු දනන් පුද දෙන
පිදිය යුතු දළදාව වැඩ වෙසෙ ‍රැස් දෙන
දිවිය දු‍ටු මේ සොදුරු නගරෙට
යළිත් ආවා නොසිතු මොහොතක - නොසිතු විලසින්

යලි පැමිණෙන්න හිතක් නැ තිබුනේ කොතනක
මගේ මතකය මහවැලියෙ දිය කරන්නට
ගං තෙර ඉදන් දිවිය සෙවුමට
යලිත් ආවා පුරුදු නගරෙට

එහෙම නෙවෙයිද....?

කාලය ගෙවිලා යන්නෙ පුදුම වේගයෙන්
2013 ලැබුවේ ඊයේ පෙරේදා වගෙ
ඒත් දැන් මාස තුනක් ගෙවිලත් ඉවරයි
උනු දෙයකුත් නෑ .... කරපු දෙයකුත් නෑ....
මොනව කලත් නොකලත් කාලය නම් නවතින්නේ නෑ...
අපි කාලය යන වේගෙටම අපේ ජිවිතෙත් හරි පැත්තට හරවගෙන
වෙනසක් කර නොගත්තොත්
මහලු කොස්වා ලිහිනියන් මාලු නැති මඩ වලේ ලැගලා
හූල්ල හූල්ල හිටියා වගෙ තමයි අපෙ අන්තිම කාලය විතරක් නෙවේයි
මේ ගෙවෙන දවසක් ගානේ ඉන්න වෙන්නෙ...
එහෙම නෙවෙයිද....?

අතීතය අමතකව

සෙනෙහසින් සිප ගත්තු-එකිනෙකට වෙලුණු
දෙතොල් පෙති අමතකද
ලොවට රහසේ-කාටත් නොපෙනි
තුරුලේම උන්නු හැටි අමතකද
රහසේම කොදුරලා-කනට ලංවී
ආදරයෙන් කියු වදන් අමතකද
ආදරය පුරවලා-වේගයෙන් අමුනලා
ඒවූ පණිවිඩ දැන් ලියවෙන්නෙ නැතිවදෝ

අතීතය අමතකව ගියත් ඒ ලෙසින් නුඹ හට
අමතකව නැත අතීතය මට කිසි ලෙසින් තව
ඒත් ඒ අතීතය යට ගසා යලිත් මතු නොවන සේ
අනාගතයේ දොර‍ටු හැර වර්තමානය මැදින්
යමි මගේ ගමන පෙරටත් වඩා මං
ඔබේ අරියාදුවෙන් ජවය ගෙන ඇති තරම්....

අතැඟිලි නොබැදෙන-හිත බැදි සෙනෙහස

සෙනෙහස පිරුණා හද තුල උතුරා
ලංවෙන්න බැරි වුනත් දිවිතුරා
පෙන්වන්න බෑ සෙනෙහෙ
ලංවෙන්න බැරි නිසා
ඈතක ඉදන් ඔබ දෙස බලන්
ඉන්නේ මා සැමදා
ගියත් මා ඔබ දමා-නෑ සෙනෙහෙ අඩුවෙලා
හිත තුල හිරකරන්-ඒ සෙනෙහෙ ඇත තවත්
කිසිදාක නොවෙ නිමාවක්-පිදුව ඒ සෙනෙහසෙ
තව තවත් වැඩිවුණත්-පෙන්වන්න බෑ සෙනෙහෙ
දිවිතුරා ‍රැදෙයි
අතැඟිලි නොබැදෙන හිත බැදි සෙනෙහස