නොදැන උන්නානම් එදාමෙන්
නොදැනේ හදට දුක අද
ලංවුයේ ඇයි මෙලෙස මා හට
නවතින්න බැරි බවත් දැන දැනම
ලංවෙලා ඔබ මගේ ලොකේට
දුකම අරගෙන පලා යන විට
මගේ නොව බව දැනන් උන්නද
හඩයි සිත සඟවගෙන කදුලු කැට
මම මගේ මුලු සවිය ගෙන
මම ඔබට ලංවෙලා මෙලෙසට
දුක් විදින කළ එක් පසෙක හිද මම
එහි අනෙක් පස හිද දුක් විදින විට
කෙසේ ඉවසයිද ඔබ
අස අසා මගේ හිත හඩයි
කිව නොහැක ඔබට මේ දුක
තනිව විදිනෙමි දුක් කදුලු මම
ඈත්ව යන්නට ඔබට ඉඩහැර
ලංනොවේවා කිසිවෙකුත් මෙලෙස මට
දුරස් වනවානම් කිසිකලෙක
සිතාගත්තෙමි අද දෙයක් මම
ලං නොවේවා කිසිකලෙක කිසිවෙකුට
හුදකලාවෙ සුව සොයමි මම
ලං උනොත් උරුම දුක දැක
සමිදු දෙසු කරුණු ගැන
නොදැන උන්නානම් ටිකක් හෝ මම
කෙලෙස ඉවසම්ද
මෙවන් මොහොතක....?
