මාහද අගුලු ලමි

ගංගාවක් සේ නිබද ගලා ගිය
වෙල් එලියක් සේ සතුට සදා දුන්
සඳ එලියක් සේ සිසිල සදා දුන්
ආදරියයි ඔබ මහද පෙමක් ඉපැද්දු

නිබද සීටියයි ආදරයෙන් ලග
සිතා සිටියෙ මං නොකියාම එදවස
ප්‍රේමය නොදැකම මහද පිරී තිබු
නුඹමයි ඈතක ඉගිල ගියේ ,,,,

අපි අපෙම වී ඉමු
ආදරයෙන් දිවියම පුරවමු
කිව් යුරු මටනම් මතකය
ඔබට මතක නැතිවාදෝ

වස්සානය නිමාව ඔබ ආයෙත් ඒ යැයි
පෙරමග බල බල මා උන්
කාලය ඉගිලෙයි දැන් දැන්
මාහද අගුලු ලමි
ආදරයට යලි එන්න නොදී........

තනිකම මැදින්

තනිකම මැදින් අතිතයට දුවන් හිත
රවටාගෙන ඉන්න බෑ වගේ
අතිතයේ දැකපු සිහින-දැන් දැන් අයෙමත්
සිහිනයක්ම නොවි
සෑබෑ කරගන්න
ඒ සිහිනෙ උන්නු නුඹව
මගේ ලගට එනකම් නෙත්
තෙමස් කලක් ගතවී මුත්
තාම මග බලයි.....

ඔබ අරන් ගොහින් ඇත

දු‍ටු නමුත් කොතෙක් අය
ආ නමුත් කොතෙක් අය
හිත ගත්ත කෙනෙක් නැත
හිත ගන්න කිසිවකුට ඉඩක් නැත
ඔබ අරන් ගොහින් ඇත
මගෙ ලග තිබුනු මා සිත

සොයනවා නෙත් තවත්

හන්තාන කදු වැටිය ඒදා වාගෙයි අදත්
මහවැලිය සිසිල් දිය ගලා යාවි අදත්
උයන් තෙර පෙම්වතුන් සුව විදි තවත්
අත් කොනේ එල්ලෙමින්
මා සමග සිටිය ඇය කොහිද සොයනවා නෙත් තවත්

සිහින කොතෙකුත් පෙන්වමින් මා ලගම
මගෙ හිත අරගෙනම මගෙ ලග උන්න
අනාගතය නෙත් කොනක මව මවා
මගෙ හිත අරගෙනම
ගියේ කොහි ඉසව්වෙද සොයනවා නෙත් තවම